Kompleks modlitw i ceremonii skupionych wokół Eucharystycznej Ofiary [t.j. bezkrwawego uobecnienia krwawej zbawczej ofiary Chrystusa, na krzyżu poprzez przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Pańską podczas Modlitwy Eucharystycznej odmawianej przez kapłana]; Msza Święta celebrowana jest jako pamiątka Ostatniej Wieczerzy, [kiedy Chrystus Apostołom podał chleb jako swe Ciało, a wino jako swoją Krew], zgodnie z Chrystusowym nakazem: 'To czyńcie na Moją pamiątkę'.
Łacińska nazwa 'Missa' pojawiła się w użyciu w czwartym wieku p.n.Chr., a w siódmym była og`olnie przyjęta w świecie łacińskim; wcześniej stosowano greckie nazwy takie jak: 'Eucharistia' [gr. 'dziękczynienie'] (określająca zarówno Ciało i Krew Pańską jak i całą Mszę), 'Leitourgia', 'prosphora', 'oblatio' [gr. 'ofiara'];
Nazwa łacińska etymologicznie oznacza tę część liturgii, podczas której mogli uczestniczyć tylko ochrzczeni (przed nią 'rozsyłano' czy też 'odsyłano' katechuenów).
Inne określenia to: 'Wieczerza Pańska' (Coena Domini), 'Stół Pański' (Mensa Domini), 'Sakrament ołtarza'.
Materia Eucharystii (t.j. tzw. chleb i wino (eucharystyczne)) ma głęboką symbolikę: [niekwaszony] chleb to połączenie kruszyn mąki z ziaren zmiażdżonych w żarnach, [młode, bezalkoholowe] wino to połączenie kropel wyciśniętych ze zmiażdżonych w tłoczni winogron (por. proroctwo z tzw. Lamentów).
Choć w późniejszym okresie stosowano różnego rodzaju konserwanty (w tym fermentację) dla trwałości materii Eucharystii, nigdy nie było intencją Mszy Świętej promowanie picia alkoholu, a wręcz przeciwnie, starano się eliminować ryzyko tego typu nadużyć, np. w prawosławiu wino wlewano do gorącej wody, by alkohol odparować, zaś w Kośsciele Katolickim utrwaliła się praktyka Komunii tylko pod postacią Hostii. W tej praktyce Hostia uosabia sobą Ciało i Krew Pańską, czego wyrazem jest wrzucenie odłamka Hostii do kielicha przez kapłana przed komunią