Wiersze i wierszyki dla dzieci

Disce puer

Władysław Bełza (1847- 1913),

1. Siadł król Batory na swej stolicy,
   W sławy i blasku potędze;
   Miecz mu połykał w dzielnej prawicy,
   Dłoń drugą oparł na księdze.
   
2. Przed królem stało małe pacholę,
   Uśmiech miał w oczach swawolny,
   Ale myśl jakąś jasną na czole,
   A był to biedny żak szkolny.
   
3. Choć ubiór jego nie lśnił szkarłatem,
   Bo nosił świtkę siermiężną;
   Nie drżał on trwożnie przed majestatem,
   Choć stał z pokorą należną.
   
4. A król i mędrzec w jednej osobie,
   Los chłopca mając na względzie:
   "Ucz się! -doń rzecze, -ja to zrobię,
   Że w pierwszych będziesz stał rzędzie! "
   
5. Bo wiedział król ten, że nie garść złota,
   Darzy znaczeniem i władzą,
   Ale nauka, prawość i cnota,
   Na szczeble sławy prowadzą.
   
6. I choć król spoczął już w grobie,
   Dotąd brzmi jego orędzie:
   "Ucz się pacholę! a mówię tobie,
   Że będziesz w pierwszych stał rzędzie! "