Wiersze i wierszyki dla dzieci

Grunwald (Przed obrazem Matejki).

bitwa 15.7.1410; Maria Konopnicka (1842- 1910)

1. Z drogi, z drogi tej przeszłości,
   Co z zamierzchu i z nicości,
   Cała krwawa,
   Zmartwychwstawa,
   Jak zwycięstwa duch!
2. Oto grzmiąc, jak orkan, leci
   Zawierucha tych stuleci,
   Co pod zbroją
   Wrzące stoją,
   Śledząc mieczów ruch...
3. Uskrzydlona i pancerna
   Hasłom bratnim jak śmierć wierna
   W pole klęski
   zastęp męski
   Z różnych wiedzie stron
   
4. I nie zgadnie wróg krzyżacki
   Czy go miecz dosięgnie lacki
   Czy go ramię
   Czecha złamie
   U Litwina nóg
5. Stal goreje, oszczep chrzęści,
   Topór warczy w chrobrej pięści...
   Tam pierś naga
   Tchnieniem smaga,
   Nim dłoń zmierzy cios...
6. Okrzyk walki w przestrzeń bucha;
   Szum krwi w żyłach, wrzenie ducha,
   Rozmach ręki,
   Zgrzyty, jęki,
   W jeden zlewa głos.
7. Hej!... zapłata to odmienna,
   Niż Dobrzyńska ziemia pszenna!
   Krzywdy stare
   Poza miarę
   Wykipiały krwią...
8. Precz z drużyną stąd służalczą!
   Nieśmiertelni tutaj walczą;
   "W szczęku, w pyle,
   Na tę chwilę
   Kładą pieczęć lwią!
9. Któż prawnucze serce zmierzy
   Z wielką piersią tych rycerzy,
   Grzmiących w blasku,
   W zgiełku, w trzasku,
   Jako orłów ród?...
10. Kto dziś zdzierży takie boje,
    Taką sławę, takie zbroje?
    Drzewce stare,
    Żywą wiarę?...
    Kto dziś stworzy cud?...
11. Las zielony patrzy z dala,
    Jak ta burza się przewala;
    W krwi i w dymie
    Wielkie imię
    Dzień ten daje mu...
12. Pył, co leci w błękit żywy,
    Szum sztandarów, świst cięciwy
    W dziejów karty
    Niezatarty
    Pomnik wpiszą chrztu.
13. Z drogi! z drogi!... Któż dotrzyma
    Rozpędowi sił olbrzyma,
    Co w dniu chwały,
    Zbrojny cały,
    Pogromem się zwał?
14. Walczy — miecz się zrasta z dłonią...
    Pędzi — żywą jest »pogonią...«
    On przez wieki,
    W świat daleki
    Sławę niesie w cwał!