ks. Władysław Zązel, Mieczysław Kłopotek, Małgorzata i Józef Gacek, Lucyna Kłęk

WESELA BEZALKOHOLOWE PROBIERZEM SKUTECZNOŚCI WYCHOWANIA DO TRZEŹWOŚCI

Na konferencji
„Pedagogiczne, społeczne i duszpasterskie
aspekty wychowania w trzeźwości”
,
Radom 21.2.2012

1. Wprowadzenie

2. Powód wychowania do trzeźwości – szkodliwość alkoholu

3. Konieczność obiektywnego pomiaru w wychowaniu do trzeźwości

4. Czy wychowanie do trzeźwości może być skuteczne

5. Możliwości pomiaru w służbie wychowania w trzeźwości

6. Wesela bezalkoholowe miarą skuteczności wychowania w trzeźwości

7. Pozytywne wychowanie w trzeźwości

W niniejszym referacie pragniemy podkreślić, że nie tylko pomiar efektów wychowania w trzeźwości, ale i samo wychowanie w trzeźwości winno mieć wymiar pozytywny. Wspomniane już Ogólnopolskie Spotkania "Wesele Wesel" mają między innymi charakter takiego pozytywnego wychowania, adresowanego z jednej strony do dzieci uczestników, z drugiej do lokalnej społeczności miejscowości, w której takie spotkanie się odbywa [6]. Stąd od samego początku spotkania chętnie wspierały władze samorządowe, administracja rządowa oraz miejscowi działacze społeczni i ich organizacje, a także społecznie zaangażowane przedsiębiorstwa. Swe poparcie i opiekę duszpasterską okazuje także Kościół w osobach miejscowych księży proboszczów, biskupów, arcybiskupów i kardynałów a także obecnego (Benedykta XVI) oraz poprzedniego (Bł. Jana Pawła II) Ojca Świętego.

Spotkanie utrzymywane jest w konwencji hucznego bezalkoholowego weseliska i z reguły trwa cztery dni. Może być traktowane jako wzorzec inspirujący do organizacji zarówno wesela jak i imprezy z okazji okrągłej rocznicy ślubu. W miejsce Mszy ślubnej celebrowana jest pontyfikalna Msza z odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich. Po niej następuje bal weselny, prowadzony przez wodzirejów. Prócz oczywistej zabawy tanecznej, z muzyką przeznaczoną dla kilku pokoleń uczestników, bal pokazuje możliwości urozmaicania wspólnie spędzanego czasu. Występują zespoły folklorystyczne oraz rekonstrukcyjno-historyczne prezentujące regionalną muzykę, pieśni, taniec czy zwyczaje np. oczepinowe. Osobną atrakcję stanowi regionalna kuchnia. Do udziału zapraszani są profesjonalni artyści, np. zawodowi tancerze, kabareciści, muzycy. Dzieci mają też elementy programu specjalnie adresowanego do nich - zjeżdżalnie, skakanki, zabawy zespołowe. Dużą przyjemność sprawia im samo uczestnictwo w przygotowaniu wystroju sali weselnej.

Bal to centralny, ale nie jedyny punkt programu. Codziennie odprawiana jest Msza Św. oraz specyficzne dla regionu nabożeństwo, odbywają się prelekcje, debaty, wykłady. W ten sposób poznajemy lokalną historię, kulturę, sztukę, a także zapoznajemy się z wynikami naukowych badań nad istotą relacji małżeńskich, rodzinnych, mechanizmami społecznymi, rolą i stylami duchowości chrześcijańskiej, metodami wychowania, zacieśniania więzi małżeńskich i rodzinnych czy wreszcie metodami edukacji trzeźwościowej: jakie są szkody osobiste, małżeńskie, rodzinne, społeczne picia alkoholu oraz jak pomóc dzieciom nie pić [1]. Ważnym elementem są świadectwa z praktyki życia - wspomnienia małżonków, którzy mieli bezalkoholowe wesela. Zwiedzamy zabytki, muzea, w tym skanseny, chodzimy na koncerty. Młodzież ma zajęcia sportowe, uczy się tańca, nabywa umiejętności wodzirejskie, a więc i przywódcze. Ale, jak się okazuje, chętnie wysłucha niejednego wykładu, przeznaczonego dla ich rodziców. I oczywiście nieodzowną częścią są swobodne rozmowy uczestników o wszystkim, jak to na weselach. Z tą różnicą, że mamy na to wiele czasu i okazji.

Na koniec znowu kilka uwag o pomiarach. Spotkania są imprezami składkowymi, częściowo (10-50%) wspieranymi przez lokalne społeczności. W zestawieniu z kosztami alkoholowych wesel łatwo można dostrzec, że z jednej strony bezalkoholowe wesele o takim samym standardzie w percepcji gości może kosztować wielokrotnie mniej, a przy identycznych kosztach być bardziej okazałe i huczne. Ale różnica to nie tylko koszty. To różnice w dystyngowności, poziomie kulturalnym i intelektualnym. To wreszcie wsparcie i sponsoring dla twórców kultury i promocja sztuki na wysokim poziomie.

8. Wychowanie w trzeźwości a przestrzeń informacyjna

9. Podsumowanie i wnioski

A. Bibliografia

Proszę cytować jako:
Ks. W. Zązel, M. Kłopotek, M. i J. Gacek, L. Kłęk: "Wesela bezalkoholowe probierzem skuteczności wychowania do trzeźwości". W: A. Gołębiowski (red. nauk.): Działalność pedagogiczna i duszpasterska na rzecz wychowania w trzeźwości. Wydawnictwo Diecezji Radomskiej, Radom 2012, strony 171-184.

Treść wygłoszonego referatu oraz sprawozdanie z konferencji znajduje się tu