Na konferencji
„Pedagogiczne, społeczne i duszpasterskie
aspekty wychowania w trzeźwości”,
Radom 21.2.2012
Wychowanie w trzeźwości nie jest przysłowiowym kwiatkiem do kożucha lecz integralną częścią procesu wychowania i edukacji. XXI wiek nazwany został wiekiem społeczeństwa opartego o wiedzę, wykorzystującego najnowsze zdobycze nauki do celów wszechstronnego rozwoju. Naukę należy postrzegać jako postępowy rozwój teoretycznych uogólnień, wynikających z obserwacji i doświadczeń i prowadzących do nowych obserwacji i nowych doświadczeń. Zatem młody człowiek powinien posiadać wystarczającą wiedzę nt. szkodliwości alkoholu i umieć tę wiedzę wykorzystać w swym codziennym działaniu. Jeśli jest nietrzeźwy, to oznacza to, że brak mu nie tylko osobistej kultury, wiedzy religijnej, czy historycznej, ale także wiedzy z dziedziny chemii, biologii, biochemii czy wreszcie matematyki, zwłaszcza w zakresie logiki i statystyki. Jeśli młodych ludzi o takich brakach jest wielu, można mówić o porażce systemu edukacji i wychowania.
W niniejszym referacie chcemy zwrócić uwagę na to, że nie tylko młodzież należy wychowywać do myślenia kryteriami naukowymi, ale także stosować arkana metod naukowych w samym opracowywaniu celów wychowania w trzeźwości i ocenie ich realizacji. Stawiamy śmiałą tezę, iż niezwykle ważnym, pozytywnym miernikiem efektywności wychowania w trzeźwości są wesela bezalkoholowe, które jednocześnie mogą być wykorzystane do przełamywania zabobonnych stereotypów.
W celu udowodnienia tezy w punkcie 2 wskażemy na obiektywną szkodliwość alkoholu dla człowieka. W punkcie 3 pokażemy, jak ważna jest obiektywna informacja na temat szkodliwości w celu zwalczania mitów i legend. Punkt 4 pokazuje, że nie tylko sama szkodliwość alkoholu, ale także efekty wychowania w trzeźwości są wielkościami mierzalnymi. Punkt 5 zawiera postulaty nt. poszerzenia wachlarza mierników zagrożenia alkoholowego i efektów działalności trzeźwościowej, które mogą pomóc w przezwyciężaniu pijackiej mitologii. Jednocześnie postulujemy zastosowanie pozytywnych mierników skuteczności trzeźwościowego wychowania i w punkcie 6 wskazujemy na taki miernik, którym są wesela bezalkoholowe. Punkt 7 pokazuje, jak pozytywne doświadczenia wesel bezalkoholowych mogą być wykorzystane w procesie trzeźwościowej edukacji. Wreszcie w punkcie 8 wskazujemy na podstawowe w dzisiejszych czasach zagrożenie dla trzeźwości, jakim jest rozpowszechnianie fałszywych informacji. Punkt 9 prezentuje podsumowanie referatu.
Proszę cytować jako:
Ks. W. Zązel, M. Kłopotek, M. i J. Gacek, L. Kłęk:
"Wesela bezalkoholowe probierzem skuteczności wychowania do trzeźwości".
W: A. Gołębiowski (red. nauk.): Działalność pedagogiczna i duszpasterska na rzecz wychowania w trzeźwości.
Wydawnictwo Diecezji Radomskiej, Radom 2012,
strony 171-184.
Treść wygłoszonego referatu oraz sprawozdanie z konferencji znajduje się tu