I mówił im: Chytrze uchylacie przykazanie Boże, aby naukę swoją zachować. Albowiem Mojżesz rzekł: czcij ojca i matkę swoją. Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie, wy zaś mówicie: jeśliby człowiek rzekł ojcu albo matce, Korban, co znaczy: To co się tobie ode mnie należy jako pomoc, jest darem na ofiarę, już nie pozwalacie mu nic więcej uczynić dla ojca czy matki. Tak unieważniacie Słowo Boże przez swoją naukę, którą przekazujecie dalej; i wiele tym podobnych rzeczy czynicie.
Bojaźń Pana jest początkiem poznania; głupcy gardzą mądrością i karnością. Synu mój, słuchaj pouczenia swojego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki. -
Zachowuj, synu mój, przykazanie swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki! -
Starszego mężczyzny nie strofuj, lecz upominaj go jak ojca, młodszych jak braci, starsze kobiety jak matki, młodsze jak siostry, z wszelką powściągliwością.
Słuchaj swojego ojca, bo on cię zrodził, i nie gardź swoją matką, dlatego że jest staruszką.
Mądry syn sprawia ojcu radość, lecz syn głupi jest zmartwieniem dla matki. -
Mądry syn sprawia ojcu radość, lecz człowiek głupi lekceważy swoją matkę. -
Kto z ojcem źle się obchodzi i wypędza matkę, ten jest bezwstydnym i zepsutym synem. -
Kto przeklina swojego ojca i swoją matkę, tego lampa z nastaniem ciemności gaśnie. -
Przeklęty, kto zlekceważy swego ojca i matkę. A cały lud powie: Amen. -
Kto ograbia ojca lub matkę i mówi: To nie jest grzech, jest wspólnikiem łotra. -
Rózga i karcenie dają mądrość, lecz nieposłuszny chłopiec przynosi wstyd swojej matce.
Jest ród, który złorzeczy ojcu i nie błogosławi matce, ród we własnych oczach czysty, choć nie jest obmyty z własnego brudu; ród o oczach wyniosłych, o powiekach dumnych. [...] Oko, które szydzi z ojca i gardzi sędziwą matką, wydziobią kruki nad rzeką lub zjedzą orlęta.
U ciebie lekceważy się ojca i matkę, u ciebie dopuszczają się gwałtu nad obcym przybyszem, u ciebie krzywdzi się sieroty i wdowy. [...] Lecz oto uderzę moją dłonią w twój niegodziwy zysk, który osiągnęłoś, i w twoje krwawe mordy, których u ciebie dokonano. 14Czy ostoi się twoje serce, czy ręce twoje będą dość mocne w tych dniach, gdy Ja wystąpię przeciwko tobie? Ja, Pan, powiedziałem i uczynię to. 15I rozproszę cię wśród narodów, i rozrzucę cię po krajach, i usunę z ciebie twoją nieczystość. 16I będą cię miały narody za przekleństwo;
1 Mnie, ojca, posłuchajcie, dzieci, i tak postępujcie, abyście były zbawione. 2 Albowiem Pan uczcił ojca przez dzieci, a prawa matki nad synami utwierdził. 3 Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, 4 a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził. 5 Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci, a w czasie modlitwy swej będzie wysłuchany. 6 Kto szanuje ojca, długo żyć będzie, a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce: 7 jak panom służy tym, co go zrodzili. 8 Czynem i słowem czcij ojca swego, aby spoczęło na tobie jego błogosławieństwo. 9 Albowiem błogosławieństwo ojca podpiera domy dzieci, a przekleństwo matki wywraca fundamenty. 10 Nie przechwalaj się niesławą ojca, albowiem hańba ojca nie jest dla ciebie chwałą. 11 Chwała dla każdego człowieka płynie ze czci ojca, a matka w niesławie jest ujmą dla dzieci. 12 Synu, wspomagaj swego ojca w starości, nie zasmucaj go w jego życiu. 13 A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość, nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił. 14 Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie, w miejsce grzechów zamieszka u ciebie1. 15 W dzień utrapienia wspomni się o tobie, jak szron w piękną pogodę, tak rozpłyną się twoje grzechy. 16 Kto porzuca ojca swego, jest jak bluźnierca, a przeklęty przez Pana, kto pobudza do gniewu swą matkę.
Czcij ojca twego i matkę twoją, aby długo trwały twoje dni w ziemi, którą Pan Bóg twój, da tobie
Dzieci bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to rzecz słuszna.
Dzieci bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, albowiem Pan ma w tym upodobanie.
Jeżeli zaś która wdowa ma dzieci lub wnuki, to niech się one najpierw nauczą żyć zbożnie z własnym domem i oddawać rodzicom, co im się należy, to bowiem podoba się Bogu.
Czcij ojca twego i matkę - jest to pierwsze przykazanie z obietnicą - aby ci było dobrze i abyś był długowieczny na ziemi.
1 Syn mądry miłuje karcenie1, naśmiewca nie słucha nagany. 13 Kto gardzi nakazem, ten szkodę ponosi, nagrodę otrzyma, kto rozkaz szanuje6. 18 W biedzie jest i hańbie, kto gardzi karnością, we czci zaś - kto strzeże upomnień. 22 Mąż dobry zostawi dziedzictwo wnukom, dobrym przypadnie majątek grzeszników. 24 Nie kocha syna, kto rózgi żałuje, kto kocha go - w porę go karci. 25 Mąż prawy ma w bród pożywienia, żołądek niewiernych głód cierpi.
Czcij swego ojca i swoją matkę, jak ci nakazał Pan, Bóg twój, abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą ci daje Pan, Bóg twój.
zebrał ks. Jacek