Ale także do chlewa. W sierpniu i wrześniu roku Pańskiego 2016 bombardowani jesteśmy hiobowymi wieściami o afrykańskim pomorze świń i apokaliptyczną wizją wyginięcia całej trzody chlewnej w Polsce. Tymczasem od lat z górą 40 (czterdziestu) Polska dysponuje środkiem przeciw wielu infekcjom wirusowym, bakteryjnym, grzybicznym o niezwykłej własności: absolutna skuteczność wobec mikroorganizmów, brak uodparniania się mikroorganizmów i całkowita nieszkodliwość dla człowieka i zwierząt domowych. To jodofory i ich silniejsze wobec mikroorganizmów wersje zwane chlorojodoforami, bromoforami itd.
Jodofory to - wg odkrycia docenta Alojzego Kłopotka - związki kompleksowe jodu z substancjami powierzchniowo czynnymi
Jod znany jest od dawna ze swych własności drobnoustrojobójczych. Niestety preparaty oparte na jodzie (m.in. jodyna) są drażniące dla skóry ludzkiej i zwierzącej i nie mogą być stosowane w sposób regularny.
Jedynym preparatem jodowym, znanym od lat 50-tych XX wieku, o zredukowanej drażliwości dla skóry były tzw. "jodofory", o nazwie komercyjnej "Josan". Mylnie sądzono, że polepszenie własności wynika z tego, iż jest to mieszanina jodu i związków powierzchniowo czynnych. Po dziś dzień w publikacjach popularno-naukowych pokutuje ta opinia.
Przełom w badaniach nad niezwykłymi własnościami jodoforów został osiągnięty przez docenta Alojzego Kłopotka z Zakładu Doświadczalnego Chemii Gospodarczej Pollena w Nowym Dworze Mazowieckim na początku lat 70-tych XX wieku. Udało mu się wykazać, że jest to w samej rzeczy związek kompleksowy, a nie mieszanina. Dzięki temu odkryciu udało mu się dokonać syntezy czystych jodoforów oraz opracować technologię ich przemysłowego wytwarzania. Nowe jodofory posiadały znacznie lepsze własności dezynfekujące, myjące oraz niedrażniące od jodoforów znanych wówczas.
Docent Alojzy Kłopotek nie poprzestał na odkryciu mechanizmu znanych jodoforów i stworzył całą rodzinę nowych preparatów jodoforowych w oparciu o odkryty mechanizm. Opracował jodofory słabo kwaśne (M), silnie kwaśne (K), średniokwaśne (MK) oraz zasadowe (Z). Przeprowadzono wieloletnie badania weterynaryjne i mikrobiologiczne nowych preparatów, które wykazały ich znakomitą przydatność do zwalczania chorób skóry u zwierząt i u ludzi, znacznie przewyższającą własności preparatów zachodnich. Jodofory nadają się do zwalczania (terapii i profilaktyki) pryszczycy, gruźlicy, choroby pęcherzykowej u świń, kulawki u owiec, grzybic u zwierząt i ludzi, do higienizacji procesu pozyskiwania mleka i zwalczania zapalenia gruczołu mlekowego krów (Syndrom Mastitis), oraz wielu innych chorób zakaźnych i inwazyjnych Przy tym wykazywały się zerową toksycznością (LD50 u szczurów nie udało się ustalić, bo szczury nie zdychały) i stuprocentową niemożnością uodpornienia się drobnoustrojów na działanie nowodworskich jodoforów.
Gdy wszelkie ryzyko stosowania w bezsporny sposób wykluczono, rozpoczęto ich produkcję w Zakładach Chemii Gospodarczej "POLLENA-STREM" w Strzemieszycach/Dąbrowie Górniczej. Preparaty nazwano "Pollena Jod-K", "Pollena Jod-Z", itd. Zyski dla gospodarki narodowej z ich stosowania obliczano na dziesiątki milionów dolarów USA. Podwyższały mięsność i mleczność krów, nadawały się do zwalczania grzybicy odzwierzęcej u ludzi, do dezynfekcji sal operacyjnych, narzędzi chirurgicznych itd.
Docent Alojzy Kłopotek kontynuował badania nad poszerzeniem rodziny jodoforów na inne chlorowce. Wkrótce zsyntetyzował i zbadał własności chlorojodoforów, bromojodoforów, bromoforów i chlorobromojodoforów, kreując nową rodzinę związków: halogenoforów. Szczególnie własności bromoforów dowodzą ponad wszelką wątpliwość poprawność tezy naukowej docenta Kłopotka o kompleksowej strukturze jodoforów. Zanurzenie rąk choćby na chwilę w mieszaninie bromu z substancjami powierzchniowo czynnymi choćby na krótko oznaczałoby ciężkie poparzenia skóry i ciała (z dziurami do kości). Natomiast do bromoforów docenta Kłopotka można śmiało zanurzyć ręce bez obawy ich uszkodzenia.
Autorskie prawa do metod otrzymywania rodziny halogenoforów są intelektualną własnością docenta Alojzego Kłopotka chronioną prawem międzynarodowym. Na syntezę jodoforów uzyskał patenty PRL (86611 /1975/, 86958 /1975/, 87748 /1975/, 86544 /1975/, 86574 /197ó/, 86578 /1975/, 88776 /1976/, 88777 /1976/, 96111 /1977/ i inne). USA (3,965,025 USA /1976/, 4131556 /1978/), Wielkiej Brytanii (1459133 /1977/, 1459134 /1977/), Szwajcarii (588415 /1977/, 600888/1978/), NRF (2405857 /1978/, 2405917 /1976/), ZSRR (563909, 591133 /1978/, 605543/1978/, 640638 /1978/) Holandii (168115 /1982/).
(lista patentów doc. Kłopotka ze szczegółowymi nazwami jest tu).
Na temat budowy i własności halogenoforów docent Alojzy Kłopotek opublikował wiele artykułów w czasopismach i materiałach konferencyjnych krajowych i zagranicznych. Prowadzone też były prace badawcze przez innych naukowców, wykazyjąc własności m.in. antywirusowe.
Zainteresowanym własnościami leczniczymi halogenoforów polecam na początek pracę Kłopotek A. –„Związki kompleksowe chlorowców ze związkami powierzchniowo czynnymi i innymi stosowane w profilaktyce i leczeniu grzybic u zwierząt " -Grzybice i sposoby ich zwa1czania. Praca zbiorowa pod redakcją Z.Kowszyk-Gindifer. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich. Warszawa 1986, s.311-323.
Zainteresowanym metodami syntezy halogenoforów polecam na początek pracę Kłopotek A. -"Synteza i własności związków kompleksowych halogenów z niejonowymi związkami powierzchniowo-czynnymi".-Zeszyty Naukowe SGGW-AR w Warszawie Rozprawy Naukowe 100, Warszawa 1978. (patrz też draft tej publikacji, oraz notaka Krótka historia odkrycia prawdziwej struktury jodoforów )