Dziś ślub

Lśni posadzka jak lustro
Bielą skrzą marmury
Nawę główną wypełnia
Strumień nut partytury.
Liczni goście dostojni
w ławkach klęczą w skupieniu
Młoda para pod chórem
cicho trwa w zamyśleniu
Na dźwięk dzwonka ksiądz wchodzi
w ministranckiej asyście
Młodych państwa przed ołtarz
wiedzie on uroczyście
Kapłan ślubną Mszę Świętą
znakiem krzyża zaczyna
Bożą łaskę uprasza
na Niebiańskich Wyżynach
Miłość, wierność, uczciwość
młoda para ślubuje
A przez ręce kapłańskie
Bóg ich życia związuje.
Ni cesarzom, ni królom
ni magnatom, ni panom
z takim wielkim splendorem
ślubów nie udzielano
jak dziś tej młodej parze,
bo sam biskup przemawia
listem swoim pasterskim
wszystkim ją za wzór stawia.
Jakiegoż oni czynu
dokonali wielkiego,
że aż księdza biskupa
tej pochwały godnego?
Beztrunkowe wesele
po ślubie wyprawiają
przez co zbożny obyczaj
między lud wprowadzają.
Czy można dzisiaj władców
nazwać ludu wzorem
któregoś polityka
obdarzyć tym honorem?
Tym większe wyróżnienie,
tym wznioślej brzmi to słowo
gdy biskup ich nazywa
nadzieją Polski nową.