zbawczy dar przywrócenia sprawiedliwości, który sprawia, że człowiek znajduje przyjęcie w oczach Boga. Usprawiedliwienie otrzymujemy przez wiarę w Jezusa Chrystusa (Rz 1, 17; 9, 30-31), a nie przez wykonywanie nakazów Prawa (Rz 3, 28; Ga 2, 16). Łaska, która rzeczywiście przekształca grzeszników mocą Ducha świętego (Rz 5, 5; 6, 4; 2 Kor 5, 17). Sobór trydencki (1563) naucza: "Wiara jest początkiem naszego zbawienia, fundamentem i korzeniem wszelkiego usprawiedliwienia". Bóg jest więc tym, który usprawiedliwia nas w darze wiary i, nie żądając niczego w zamian, czyni to z miłości. Z wiarą w usprawiedliwienie łączy się zaniechanie przez człowieka każdego sprzeciwu wobec dobroci Boga i gotowość przyjęcia Jego udzielania się w Słowie i znakach zbawienia (sakramentach).