zakonnicy z zakonu o nazwie Wspólnota Braci Miłosierdzia od św. Rocha, założonego przez ks. bp. wileńskiego Konstantego Kazimierza Brzostowskiego ok. roku 1713. Pierwotnie celem rochitów było pielęgnowanie i grzebanie ofiar epidemii zgodnie z czwartym ślubem zakonnym nakazującym im miłość w ratowaniu ubogich i powietrzem zarażonych". W późniejszym okresie rochici oddawali się pracy duszpasterskiej w parafiach na wzór kapłanów diecezjalnych. Zgromadzenie skasowały władze carskie w rP 1840