Z nauczania Księdza Prymasa:
Trzeźwość to warunek postępu duchowego! Abstynencja to symbol ascezy nowoczesnej.
***
Nie przepijać chleba, należnego dzieciom Narodu [...] oto postulaty, które są wymaganiami polskiej i katolickiej racji stanu.
***
Trzeźwością naszą pożywi się Naród, gdyż pozyska zastępy ludzi mocnych i mężnych
Jego Eminencja Ksiądz Arcybiskup Stefan Kardynał Wyszyński, Metropolita Warszawski i Metropolita Gnieźnieński, Prymas Polski przez całe życie był wzorem miłości do Boga, Jego Świętego Kościoła, Ojczyzny naszej i Narodu Polskiego. Inspirowany tą miłością nakazał wiernym (1959AD), aby wszystkie uroczystości religijne i rodzinne odbywały się bez alkoholu. Bezalkoholowe winny być w szczególności: chrzciny, uroczystości pierwszokomunijne, bierzmowanie, wesela, pogrzeby, imieniny, urodziny itd. A kto mieć będzie wesele bezalkoholowe, to jego ks. biskup ordynariusz został zobowiązany do nadesłania specjalnego błogosławieństwa.
Czy kto o tym pamięta? Czy kto o tym pisze? A byłoby o czym pisać. A byłoby z czego nauczać wiary prawdziwej, wiary obrazowanej życiem świętych Pańskich. Zapełnijmy zatem tę lukę w polskiej historii.
Ks. Prymas Wyszyński wyznał w swoim czasie "Po Bogu najbardziej umiłowałem Polskę. " (por. tu), dlatego nauczał: „Działajcie w duchu zdrowego nacjonalizmu. Nie szowinizmu, ale właśnie zdrowego nacjonalizmu, to jest umiłowania Narodu i służby jemu” („Kardynał Wyszyński. Biografia”, Ewa Czaczkowska, Znak 2013, s. 378). „Ład w miłowaniu – ordo caritatis wymaga, aby człowiek, który staje na czele jakiejś grupy społecznej i przyjmuje na siebie odpowiedzialność za nią, pamiętał najpierw o obowiązkach wobec dzieci swego narodu, a dopiero w miarę zaspokajania i nasycania najpilniejszych, podstawowych potrzeb własnych obywateli, rozszerzał dążenie do niesienia pomocy na inne ludy i narody, na całą rodzinę ludzką” („Homo oeconomicus”, II kazanie świętokrzyskie). (por. tu)
Ks. Prymas urodził się 1 sierpnia 1901 roku w Zuzeli nad Bugiem w bogatodzietnej rodzinie. W 1911 rP przystąpił do Pierwszej Komunii Świętej, przy tej okazji składając przysięgę całkowitej abstynencji do pełnoletności (do 21 lat), ale abstynentem pozostał do końca życia. Umacnianiu postawy abstynenckiej służyła atmosfera w harcerstwie w tamtych czasach (abstynencja wpisana do statutu), do którego wstąpił w gimnazjum. W 1920 rP wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku, gdzie większość wykładowców należała do Związku Księży Abstynentów. Tu już na pierwszym roku wstąpił do Seminaryjnego Bractwa Trzeźwości. 3 sierpnia 1924 rP przyjął święcenia kapłańskie.
Po święceniach studiował na KUL, gdzie w 1928 rP uczestniczył w VIII Kongresie Przeciwalkoholowym w Lublinie. W latach 1931-1932 prowadził tzw. Chrześcijański Uniwersytet Robotniczy gdzie m.in. prezentował abstynencję jako właściwą postawę katolika. W 1937 roku uczestniczył w XXI Międzynarodowym Kongresie Przeciwalkoholowym. W 1938 rP na kursie społecznym Katolickiego Związku Mężów poświęconym kwestii robotniczej w Polsce omawiał przyczyny i zasięg bezrobocia w Polsce, wskazując na silny związek z alkoholizmem i pijaństwem najuboższych warstw społeczeństwa. Po wojnie w cyklu artykułów "Ład Myśli" wskazywał na pijaństwo, zwłaszcza ojca, jako główny powód rozpadu małżeństwa i rodziny.
4 marca 1946 papież Pius XII mianował go biskupem lubelskim. Stworzył bractwa trzeźwości we wszystkich dekanatach i parafiach diecezji, a koordynacją prac bractw trzeźwości zajmowała się powołana do życia Caritas. Ponadto trzeźwość była wpisana co roku w rekolekcje wielkopostne oraz akcje trzeźwościowe z okazji święta Objawienia Pańskiego, na które wydawał specjalne listy pasterskie.
12 listopada 1948 papież minował go arcybiskupem metropolitą warszawskim i gnieźnieńskim, a tym samym Prymasem Polski. 12 stycznia 1953 rP - kardynałem. Ks. Prymas już w lutym 1949 ogłosił Wielkopostną Akcję Trzeźwości. Akcję powtarzano przez kolejne lata, aż lewicowe władze zakazały działalności Caritas, a sam Ks. Prymas 25 września 1953 rP został uwięziony na 3 lata przez władze lewicowe, którym ewidentnie działalność trzeźwościowa ks. Prymasa nie pasowała.
Po wyjściu z więzienia ks. Prymas jednak nadal kontynuował różne działania trzeźwościowe na miarę przestrzeni swobody, jaka jeszcze istniała pod reżimem lewicowym. Wymieńmy choćby wiekopomne Jasnogórskie Śluby Narodu (1956AD, jeszcze z więzienia) czy wspomniane wytyczne nakazujące wiernym mieć wesela bezalkoholowe (1959AD).
Ks. Prymas organizował struktury kościelne do walki o trzeźwość, m.in. powołał komisję Episkopatu d/s apostolstwa trzeźwości, ale także kierował do wiernych i duchowieństwa liczne listy i zarządzenia nawołujące do życia w trzeźwości. W 1956 rP, wkrótce po uwolnieniu z więzienia, wystosował do wiernych orędzie pasterskie o trzeźwym spędzaniu Świąt Bożego Narodzenia. W 1957 udzielił pasterskiego błogosławienstwa Krucjacie Wstrzemięźliwości, które ponowił w 1959 rP. W 1968 rP zwrócił się do duchowieństwa z przemówieniem w sprawie trzeźwości jako polskiej racji stanu. W 1973 wydał list zachęcający wiernych do udziału w rekolekcjach trzeźwościowych. W 1957, 1964, 1965, 1968, 1970 jak i 1977 wydał list na Wielki Post zachęcający wiernych do upowszechniania trzeźwości. W 1979 wysłał list do kapłanów w sprawie wzmożenia kościelnej działalności trzeźwościowej. W 1980 rP wydał zarządzenie o sankcjach wobec osób nielegalnie handlujących alkoholem, odmawiając im prawa do pogrzebu katolickiego i kolędy. W 1981 rP wydał komunikat w sprawie punktów sprzedaży alkoholu w pobliżu kościołów, obowiązując duchowieństwo, aby pilnować i interweniować u władz państwowych, by takie (bary, restauracje, spożywcze z alkoholem) nie powstawały w odległości mniejszej niż 300 m od kościoła, kaplicy, punktu katechetycznego. Ponadto wielokrotnie w czasie swej biskupiej posługi przemawiał na kursach przeciwalkoholowych dla duchowieństwa.
28 maja 1981 zmarł w opinii świętości w Warszawie.
Za wstawiennictwem ks. Prymasa 1988 rP nastąpiło uzdrowienie młodej osoby - niewytłumaczalne medycznie uzdrowienie 19-latki, która zachorowała na nowotwór tarczycy i nie dawano jej szans na przeżycie. Cud ten był podstawą procesu beatyfikacyjnego. Ale było wiele innych. Już w dniu pogrzebu ks. Prymasa zdarzył się pierwszy cud za jego wstawiennictwem – uzdrowienie ciężko poparzonej dziewczynki, której groziła śmierć. 45- letnia mieszkanka Łodzi modliła się za wstawiennictwem ks. Prymasa o uzdrowieniem z nowotworu złośliwego narządów wewnętrznych, gdy lekarze nie dawali jej szans. Po tygodniu modlitw guz został wchłonięty. Uzdrowiony został całkowicie także ksiądz z archidiecezji częstochowskiej, który zapadł na raka prostaty, a któremu nie dawano szans na wyzdrowienie nawet przez operacje.
7.6.2020AD, w czterdziestym roku po jego śmierci, zapowiadana jest beatyfikacja Czcigodnego Sługi Bożego.
W tym miejscu staje się chyba jasne, komu zależy na tym, by trzeźwosciowa działalność ks. Prymaa była zamilczana. Dziś lewica udaje, że chce rozdziału Kościoła od państwa. A przecież rządziła Polską od 1926rP nieprzerwanie przez 75 lat i miała doskonałą okazję na przeprowadzenie całkowitego rozdziału państwa od Kościoła. Tymczasem zamiast rozdziału, dążyła do całkowitej integracji. Komitet Centralny zatwierdzał nominacje biskupie, partia decydowała o obsadzaniu probostw. Organizacje partyjne roztrząsały przyjmowanie przez wiernych sakramentów świętych - za chrzest czy komunię dziecka straszono zdjęciem ze stanowiska, a przyjęcie sakramentu małżeństwa było warunkowane uprzednią wizytą w Urzędzie Stanu Cywilnego i udziałem w żałosnym spektaklu zwanym "ślubem cywilnym". Co więcej, jak widać na przykładzie życia Ks. Prymasa, nawet posuwano się do zakazu praktykowania najważniejszego Bożego Przykazania miłości Boga i bliźniego czyli caritas (którą to rozwiązano i zakazano). Nie dziwota, że i przestrzegania innych przykazań Bożych chcą zakazywać (czcij ojca swego i matkę swoją, nie kradnij, nie cudzołóż, nie zabijaj, nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu – do łamania tego ostatniego chciano w 1953 rP zmuszać księży biskupów w odniesieniu do księdza Prymasa).
Dlatego też moralnym obowiązkiem każdego Polaka katolika jest odpowiedzieć pozytywnie na apel J.E. Ks.Bpa Tadeusza Bronakowskiego, by od 1.1.2020AD zostać abstynentem.
Źródła:
M.P. Romaniuk: Czcigodny Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński w trosce o trzeźwość narodu. Mazowieckie Centrum Społeczne. Warszawa 2018.
https://www.niedziela.pl/artykul/46356/Cuda-uzdrowienia-za-wstawiennictwem-kard