urodził się 21 września 1883rP w Józefce. Ostanie dwa lata życia był więziony i katowany w niemieckich obozach koncentracyjnych KL Dachau i KL Mauthausen – Gusen. Nigdy nie utracił jednak chrześcijańskiej ufności w Boże miłosierdzie. Poniósł śmierć męczeńską z rąk Niemców przez zagazowanie w specjalnie przystosowanym do uśmiercania skazańców samochodzie, najprawdopodobniej w pierwszych dniach maja 1942 roku. Jego ciało zostało skremowane, a prochy rozsypane w nieznanym miejscu.
Pochodził z domu wolnego od nałogów. Jego ojciec nie miał w zwyczaju opuszczać rodziny dla kolegów w karczmie. Problem alkoholizmu należał jednak już od dawna do głównych chorób społeczności śląskiej.
Swą pracę nad otrzeźwieniem ludu śląskiego podjął zaraz po tym, gdy 22 czerwca 1908rP został wyświęcony na księdza przez ks. kardynała Georga Koppa. Postanowił żyć w pełnej abstynencji. Decyzji tej pozostał wiemy do końca życia. Przez kolejnych 14 lat ks. Czempiel pełnił posługę w różnych miejscowościach Śląska Górnego i Opolskiego, dbając o pogłębienie życia eucharystycznego parafian, widząc w tym także metodę do wyrywania ludzi z różnych patologii, w tym alkoholizmu. W Rudzie udało mu się wznowić aktywność Stowarzyszenia Wstrzemięźliwości. W powołanym przez niego Stowarzyszeniu Abstynentów znalazło się niebawem około 800 parafian. W 1910 roku z jego inicjatywy powstała jedna z pierwszych na Śląsku poradni dla alkoholików. W parafii rudzkiej przyczynił się do wyleczenia około 70 alkoholików.
Po odzyskaniu przez Polskę suwerenności nad częścią Śląska, do czego sam się przyczynił, objął probostwo w Wielkich Hajdukach parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, gdzie pozostał aż do aresztowania przez gestapo 13 kwietnia 1940rP.
Ksiądz Czempiel, odpowiedziałny za Ruch Trzeźwościowy w diecezji katowickiej. był zwolennikiem radykalnych form walki o trzeźwość mieszkańców Śląska, uważając, że tylko abstynencja może obudzić i uratować zagrożone pijaństwem masy robotnicze. Był pierwszym prezesem Katolickiego Związku Abstynentów (od 1923 roku), powołanego na Zjeździe Katolickim w Królewskiej Hucie. Prezesował katowickiemu Kołu Księży Abstynentów (od 1924 roku), przewodził Śląskiej Lidze Przeciwalkoholowej. Wchodził w skład Zarządu Głównego Związku Stowarzyszeń Katolików Abstynentów (1924). W 1925 roku współorganizował w Katowicach VI Kongres Przeciwalkoholowy. W 1931 rP na X kongresie Przeciwalkoholowym zaproponowano mu wygłoszenie referatu pt. Ratowanie alkoholików w parafii. Opiekował się klerykami-abstynentami w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Był członkiem Komisji dla zarządu majątku Seminarium Duchownego (1927). W parafii wydał Zbiór pieśni przeciwalkoholowych, religijnych, narodowych i towarzyskich. Zbiorek ma charakter podręcznego śpiewnika na wszelkie okazje - od liturgicznych po typowo biesiadne. Za całokształt swej działalności został w 1932rP odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. . (za http://www.trzezwosc.nonpossumus.pl/)
Liturgiczne wspomnieie przypada 12 czerwca.
Męczenniku, duszpasterzu oddany posłudze miłosierdzia i wychowania bł. Józefie Czempiel, apostole trzeźwości, proś Bożego Mistrza za wychowawcami, którzy w imię miłości Boga i ojczyzny przez wytrwały trud i własny przykład formują dusze młodych do odpowiedzialności i służby człowiekowi. Błogosławiony Męczenniku, módl się za nami!