Sanktuarium Matki Bożej Uzdrowienia Chorych we Wrocławiu

Sanktuarium Matki Bożej Uzdrowienia Chorych znajduje się we wrocławskim kościele p.w. św. Łazarza przy ulicy Traugutta. Jest to kościół filialny parafii p.w. św. Maurycego.

Świątynia ta powstała w II połowie XIV wieku zbudowana przez Zakon Rycerzy i Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy. Pełnił on funkcję kaplicy w pobliskim leprozorium dla mężczyzn. Patrona dla kościoła wybrano nieprzypadkowo, bowiem od imienia Łazarz wywodzi się słowo lazaret, włoskie lazarro oznacza trędowatego, a lazaretto to szpital zakaźny. Jednak już na początku XV wieku pacjentami szpitala były nie tylko osoby trędowate. Na początku XIX wieku, w związku z kasacją zakonów, szpital przekształcono w dom starców. Natomiast sam kościół został zaniedbany. Uporządkowano go w 1907 roku, a odnowiono w 1930. W 1945 roku świątynia uległa znacznemu zniszczeniu, a po zakończeniu II wojny światowej stała się kościołem pomocniczym parafii św. Maurycego. W latach 1946-1949 przeprowadzono jej remont: we wnętrzu odrestaurowano zabytkowy ołtarz i ustawiono nowy z piaskowca. Odnowiono też figury Najświętszego Serca Jezusowego, św. Jana Bożego oraz obraz św. Cecylii z XVII wieku. Po powodzi w 1997 roku przeprowadzono kolejny gruntowny remont świątyni.

Kościół p.w. św. Łazarza jest jednym z najmniejszych we Wrocławiu. Jest to budowla ceglana, murowana, jednonawowa, dwuprzęsłowa, zamknięta prostokątnym, dwuprzęsłowym prezbiterium. Strop zwieńczony jest sklepieniem krzyżowo-żebrowym. We wnętrzu kościoła zachowały się do dziś: gotycki wspornik sklepienia i portal z piaskowca, skrzydła ołtarza z XV wieku oraz barokowa rzeźba Matki Bożej z piaskowca z 1727 roku.

Zobacz źródła