Sanktuarium Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Lądku Zdroju znajduje się w kaplicy zdrojowej Matki Bożej na Pustkowiu (nieopodal Zakładu Przyrodniczego „Wojciech”), którą wybudował hrabia Zygmunt Hoffmann von Leuchtenstern, zarządca hrabstwa kłodzkiego, z założenia jako kościół parafialny dla swego „ksiąstewka”, na co nie wyraziło jednak zgody arcybiskupstwo praskie. Kaplicę wzniesiono w 1679 r., rok później poświęcił ją dziekan M. Podchorski, a w 1690 r. poszerzono ją o dwie nawy boczne. Jest to więc budowla trzynawowa, o sklepieniach kolebkowych. W ołtarzu głównym znajduje się barokowa figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem (1674 r.), nad ołtarzami bocznymi zaś, wykonanymi przez A. Schmidta w 1926 r., obrazy św. Anny i św. Józefa. Obrazy te, jak i pozostałe (Wniebowzięcie NMP, Zmartwychwstanie i in.) pochodzą z XVIII w. i przypisywane są Michałowi Willmannowi, największemu śląskiemu malarzowi barokowemu. Elewacja frontowa, o podziale pilastrowym, zwieńczona jest rzeźbami św. Anny, Matki Boskiej i św. Józefa.
Budowniczy kaplicy, hrabia Zygmunt Hoffmann von Leuchtenstern, twórca całego „nowego zdroju”, spoczął po śmierci w 1697 r. w krypcie tej świątyni. Kamienny kartusz z jego herbem znajduje się nad wejściem do zakrystii (przy ołtarzu). Na końcu wniesiono wieżę wyposażoną w roku 1795 w zegar.
Przed kaplicą stoi figura Matki Boskiej ufundowana ok. 1887 r. przez Antoniego Krzyżanowskiego, budowniczego i fabrykanta poznańskiego, częstego gościa w Lądku. W latach 90-tych dach kaplicy został pokryty blachą cynkową. W 1997 r. przeprowadzono odwodnienie kaplicy i rozpoczęto remont wewnątrz.
W ołtarzu głównym znajduje się barokowa figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem pochodząca z 1674 r. Przedstawia ona Matkę Bożą w całej postaci. Maryja ubrana jest w szaty w kolorze czerwonym, niebieskim oraz złotym. W prawej dłoni trzyma złote berło, natomiast w lewej nagiego Jezuska, który błogosławi wiernym. Ciekawostką jest, że jedynie głowa Bogarodzicy ozdobiona jest koroną. Za postaciami widnieją niebiańskie chmury oraz promienie.
Początek kultu sanktuaryjnego to odkrycie cudownego źródełka „Dąbrówka”, którego wody posiadały uzdrawiającą moc. Miało to miejsce podczas budowy barokowej kapliczki w XVII w. Od tej pory w Lądku Zdroju zaczął żywo rozwijać się kult maryjny. Liczni pielgrzymi, głównie ze Śląska, ale też z całego kraju zaczęli odwiedzać świątynię zanosząc prośby o uzdrowienie duszy i ciała.