W słowniku języka polskiego słowo "krynica" jest objaśniane jako naturalne ujęcie wody, zdrój, źródło - por. http://sjp.pl/krynica. Jest to niezwykle trafne określenie w stosunku do tej malowniczej perełki Beskidu Sądeckiego, rozciągającej się w dolinie Kryniczanki i jej dopływów. Znajduje się tu kilka pijalni wód mineralnych (zdrój Główny, Zuber, Słotwinka, Tadeusz, Mieczysław, Jan, Józef). Krynicę zna chyba każdy Polak.
Jednak nie wszyscy wiedzą, że woda źródlana uchodzi na zachodniej półkuli (przynajmniej wśród części Amerykanów) za polski tradycyjny napój narodowy. Wedle Księdza Skargi woda źródlana miała być istotnie naszym napojem narodowym jeszcze w XVI wieku (por. Kazania Sejmowe), a alkohol zaczął trafiać na polskie stoły dopiero jako skutek uboczny reformacji.
Tak więc w Krynicy możemy kontemplować ducha polskości naszych praojców. Tym bardziej, że niedługo przypadnie 500-lecie fundacji tej miejscowości.
Ciekawostką jest tu niewątpliwie istnienie 5 parafii katolickich w tym miasteczku liczącym 11.000 dusz oraz cykliczne marsze trzeźwości pod hasłem "No promil-No problem".
W parafii MB Nieustającej Pomocy działa prężnie Apostolstwo Trzeźwości, gromadzące abstynentów, udzielających wsparcia zniewolonym, troszczących się o trzeźwość ludzi, rodzin i Ojczyzny.
Krynica należy do diecezji tarnowskiej, która już podejmowała Wesele Wesel w roku Pańskim 2008 oraz 1999.
Możliwy jest dojazd do Krynicy koleją.
Więcej informacji w pliku Word.